hello geng!!
ari nie aq nk kongsi satu cter
korea yang baru aq tonton..
bkn r baru sbnrnye sbb aq dh
tonton cter nie banyk kali kot..
tp aq tetap rse kesedihan cter ini
even aq ngok cut2 pn masih lagi sedih
drama yang bertajuk `IM SORRY BUT I LOVE YOU '
kalo spe yg pnh ngok cter nie mst taw jln cter nie..
berkisah kan sepasang anak kembar yang dibuang
oleh ibunye kerana status anak luar nikah
dan ibunya mempunyai hubungan sulit dengan
pengarah terkenal yang sudah berkeluarga.
anak lelaki ( Cha Moo Hyuk )tinggal di Ausralia
manakala perempuan dijaga oleh
seorang lelaki tua.
t'jadi nye konflik cter nie ble leleki ini
ditembak sewaktu majlis kahwin bekas kekasihnya
dan untuk menghabiskan sisa hidup , beliau telah pulang ke
korea untuk bertemu dengan
ibunye...
apabila beliau bertemu dengan ibunya beliau
terkejut kerana keadaan ibunya tidak seperti
yang dijangkaan...
ibunye hidup bagia dengan seorang anak lelaki ( Choi Yune )
yang merupakan penyanyi popular..
die memasang nekad untuk membalas dendam
melalui anak lelaki ( Choi Yune ) ibunye
namun tanpa disedari beliau telah jatuh cinta
dengan seorang wanita ( Song Eun Chae )
iaitu pembantu kepada penyanyi tersebut.
apabila kegembiraan mula dirasakan
beliau di uji lagi dengan
membuatkan beliau terpaksa kehilangan wanita yang disayangai
dan berita bahawa bukan ibunye yang membuang mereka
dan penyanyi ( Choi Yune )
tersebut merupakan anak
angkat kepada ibu kandungannye..
akhirnye beliau bernekad untuk melakukan sesuatu
yang baik kepada ibu beliau dengan mendermakan
jantung milik beliau kepada penyanyi tersebut ( ada penyakit jantung )
dalam melayari kesengsaraan beliau diuji
dan terus diuji sehingga ke akhir hayat beliau..
wanita itu walaubagaimanapun tidak
dapat menerima takdir kerana
menyesal tidak dapat merawati kesepian lelaki tersebut
telah membunuh diri setahun selepas lelaki itu meninggal dunia
mayat wanita itu telah ditemui tanah perkuburan di Australia
** walaupun salah disisi undang2 bunuh diri tapi cerita ini tetap memberi impak!!! kredit 2 all actor this drama
No comments:
Post a Comment